Tekstil sektörü çöküşün eşiğinde!
Kuzey Makedonya tekstil sektörü küresel rekabetin ve yıkıcı ekonomik politikaların yükü altında yavaş yavaş çökerken, işverenler bir kez daha en kolay ve en insanlık dışı yolu seçiyorlar. Ülkedeki en düşük ücretli çalışanları sömürmeye devam ediyorlar.
İşverenler Örgütü'nden Angel Dimitrov'un son açıklaması, ikiyüzlülüğün ve sınıf kibrinin zirvesidir; aynı zamanda iş olmadığını ve işçi kıtlığı olduğunu iddia etmektedir. Ancak çözümü ücretleri, koşulları veya emeğin onurunu iyileştirmekte değil, emeklileri daha fazla sömürmekte, onları herhangi bir yasal kısıtlama olmaksızın çalışmaya zorlamakta görmektedir.
Dimitrov, sipariş sayısının önemli ölçüde azaldığını, giyim sektörünün küçük siparişlerle çalıştığını ve sektörün kârsız olduğunu kabul ediyor. Aynı zamanda, emek kıtlığına bir çözüm olarak emeklilerin süresiz çalışabilmeleri gerektiğini öne sürüyor. Öyleyse iş yoksa, neden sürece daha fazla insanın katılmasını istiyor? Açıkçası, bu bir iş eksikliği değil, zor koşullarda, hak ve beklentileri olmadan asgari ücret karşılığında sömürülmeye razı olan insanların eksikliğidir.
Tekstik çalışanları uzun yıllardır sömürülmekte
Tekstil çalışanları yıllardır Kuzey Makedonya ekonomisinde en çok sömürülenler. Kötü aydınlatılmış ve havalandırılmayan odalarda, eski makinelerde, aşırı normlarla ve düşük ücretlerle çalışıyorlar. Omurga hastalıkları, görme sorunları, kronik ağrılar, psikofiziksel yorgunluk, bunlar binlerce tekstil çalışanın günlük hayatı. Peki patronlar ne öneriyor? Bu insanların işin doğası gereği erken emekli olmaları yerine, emekli olduktan sonra bile hiçbir kısıtlama olmaksızın çalışmalarına izin vermek istemekteler. Sektördeki krizin asıl nedeni olarak asgari ücretin artışı olarak gösteriliyor.
