Prof.Dr. Güven Arıklı: Çocuklar kutlanmaz, korunur

Her  1 Haziran Dünya Çocuk Günü ve 23 Nisan’da süslü sözler, sosyal medya paylaşımları, “geleceğimiz çocuklarımız” nutukları… Bakanlar, vekiller sıraya girip çocuk haklarından dem vurur. Ama sahi, bir çocuk sadece özel günlerde mi hatırlanır? Ya da KKTC’de bir çocuk olmak, Avrupa’da ya da refah ülkelerinde bir çocuk olmaktan neden bu kadar farklıdır?

Kuzey Kıbrıs’ta bir çocuk doğduğu anda fırsat eşitsizliğine doğar. Eğitim, sağlık, sosyal güvenlik, hatta adalet… Her biri eksik, her biri kağıt üstünde. Son üç yılda çocuk istismarında yaşanan artış ise bu ülkenin çocuklara ne kadar duyarsız kaldığının acı bir göstergesi. Rakamlar kabarık ama vicdanlar sessiz.

İsveçli bir çocuk okulda robotik öğrenirken, bizim çocuğumuz hâlâ derme çatma sınıflarda, çatısı akan okullarda eğitim alıyor. Almanya’da bir çocuk psikolojik destek alırken, bizim çocuklarımızın yaşadığı travmalar “çocuktur unutur” diye geçiştiriliyor. Norveçli bir çocuk doğar doğmaz sistemli bir gelecek planına dahil olurken, bizim çocuklarımız günü kurtarmaya çalışan bir sistemin içinde kayboluyor.

Ve hâlâ utanmadan “çocuklar bizim her şeyimiz” diyebilenler var. Hangi çocuğu kast ediyorsunuz? Başkentteki özel okulda robotik ders göreni mi, yoksa mesarya köylerinde internet çekmediği için ödev yapamayanı mı?

Hükümetin çocuklara dair icraatları, “Instagram’a iki cümle yazalım, günü kurtaralım” seviyesinden öteye geçemedi. Bir Göç Merkezi açmakla güvenlik sağladık sanıyorlar, peki ya ailesi çalışmaya zorlandığı için evde yalnız kalan, istismara açık hale gelen çocuklar? Onlar sizin “vizyon belgelerinizin” neresinde?

Çocuklara masal okumayı bırakın artık. Onlara gerçekleri, haklarını, eşitliği, fırsatları yaşatın. Romantik nutuklar değil, kararlı politikalar lazım. Bu ülkenin çocukları vitrinde gülümsesin diye değil, gelecekte ayakta dursun diye varlar.

Unutmayın; bir ülkede çocuklar ne yaşıyorsa, aslında o ülke odur. Ve biz bugün, çocuklarına göz göre göre adaletsizlik yaşatan bir ülkeyiz. Geriye dönüp baktığınızda, en ağır yargı çocukların sessiz bakışlarında saklı olacak.